Читать книгу Paradoks wyboru - Barry Schwartz - Страница 19

CZĘŚĆ I
KIEDY DOKONUJEMY WYBORU
ROZDZIAŁ 2
Nowe wybory
Wybieramy, kim chcemy być

Оглавление

We współczesnym społeczeństwie pojawił się inny rodzaj wolności wyboru – taki, którego wcześniej nie było. Teraz możemy wybrać swoją tożsamość. Każdy przychodzi na ten świat z bagażem przeszłości rodowej: rasą, tożsamością etniczną, narodowością, religią, klasą społeczną czy ekonomiczną. Cały ten bagaż mówi światu wiele o tym, kim jesteśmy. Albo przynajmniej mówił, bo już wcale nie musi. Obecnie są większe możliwości przekraczania granic odziedziczonej klasy społecznej czy ekonomicznej. Niektórym z nas udaje się wyzwolić od religii, w której się urodzili. Możemy zdecydować, czy odrzucamy, czy przyjmujemy nasze dziedzictwo etniczne. Możemy celebrować albo ukrywać naszą narodowość. I nawet rasa – wielkie utrapienie historii Stanów Zjednoczonych – stała się płynniejsza. Wielorasowe małżeństwa stają się powszechniejsze, a dzieci z takich związków mają różnorakie kolory i cechy fizyczne, które sprawiają, że identyfikacja rasowa takiej osoby przez kogoś z zewnątrz jest trudniejsza. Co więcej, społeczeństwo staje się bardziej tolerancyjne i pozwala, żeby identyfikacja rasowa podjęta przez osobę z danej społeczności, z wewnątrz, była elastyczniejsza. A ponieważ większość z nas ma wielorakie tożsamości, może podkreślać jedne z nich w pewnym kontekście, a inne w innym. Młoda meksykańska imigrantka, mieszkająca w Nowym Jorku, siedząc na zajęciach z literatury współczesnej, może zadać sobie pytanie, czy – gdy rozpocznie się omawianie jakiejś powieści – wyrazi w toku dyskusji swoją tożsamość jako Latynoska, Meksykanka, kobieta, imigrantka, a może jako nastolatka? Sam mogę być Amerykaninem, który bywa w pracy Żydem, oraz Żydem, który bywa Amerykaninem, gdy odwiedza swoją synagogę. Tożsamość jest obecnie w mniejszym stopniu tym, co ludzie „dziedziczą”, aniżeli było to w przeszłości.

Amartya Sen zauważył, że ludzie zawsze mieli siłę, by wybrać tożsamość21. Zawsze było możliwe powiedzenie „nie” tym aspektom tożsamości, które są nam narzucane, nawet jeśli konsekwencje tego kroku były poważne. Ale tak, jak w przypadku małżeństwa – wybór tożsamości przemieszcza się z obszaru, gdzie opcja domyślna była bardzo silna, a fakt wyboru miał niewielką realność psychologiczną, do obszaru, w którym wybór jest bardzo prawdziwy i znamienny. Zmiana w statusie własnej tożsamości, tak jak wszystkie inne zagadnienia, które omówiłem w tym rozdziale, przynosi dobre i złe wieści: dobre, ponieważ nas uwalnia, a złe, ponieważ nakłada ciężar związany z odpowiedzialnością wyboru.

21

A. Sen (2000). Other People. The New Republic, December 18, 23; oraz A. Sen (2002). Civilizational Imprisonments. The New Republic, June 10, 28–33.

Paradoks wyboru

Подняться наверх