Читать книгу Иж буенда кала эзләрем / Иж – моя колыбель - Чингиз Мусин - Страница 34

Сырхауланып ятам Пәнҗәрдә,

Бирешмәскә телим әҗәлгә.

Шәфкать туташлары бер елмайса,

Күңелләрем була әздән дә.

Монда эшли руслар, марилар,

Татарлар да мине таныйлар.

Телгәләнеп беткән йөрәкләрнең

Яраларын монда ямыйлар.

Нурлар уйный Пәнҗәр күгендә,

Тәрәзәдән үрләр күренә.

Күгәрченнәр миңа гомер теләп

Килеп куна тәрәз төбенә.

Карлыгачлар оча һавада,

Зинһар, Пәнҗәр, мине дәвала.

Дәваларың шифа булыр микән

Йөрәктәге тирән ярага?

Дөньясында эшләп карадык,

Күндәм идек, кемгә ярадык?

Ертык күлмәк, ертык ыштаннарны

Ямаулыклар белән ямадык.

Хәлләр, димен, бер үк чамада,

Зинһар, духтыр, мине дәвала.

Муртаеп ла беткән йөрәгемнең

Яралары юкса яңара.

Заманында эшләп карадык,

Ямау салу кемгә яңалык?

Йөрәк бит ул күлмәк-ыштан түгел,

Күпме түзәр микән ямалып?

Нурлар алдык гомер языннан,

Шифаландык дөнья назыннан.

Адәм баласының киләчәге

Язмыш дәфтәренә язылган.