Читать книгу Solank verlange die sweep swaai - Danie Marais - Страница 9

Wat swak gedigte weet

Оглавление

Poetry makes nothing happen – W.H. Auden

Hoekom depress vrot poësie my dan so mateloos?

Vroeër het ek gehoop

dis oor slegte gedigte leuens is

wat soos goue sandale

verlange obseen maak.

Ek het gedink dis die voorspelbare vertwyfeling

die Highveld Stereo-hartstog

die emosionele pornografie

die infantiele woordspel

die kreupel rymdwang en die paraplegiese paarrym

die zombie-hallelujas

die grillerige intimiteite en nat klapsoene

die ongesofistikeerde teleurstelling

die hangtiet-ontboesemings in wolke van opdringerige parfuum

die onafgewerkte noodkrete

die selfmoordbriefies vol spelfoute

die onbelese arrogansie

die onbeholpe pretensie

die selfbewuste eerlikheid

die vervelige nagmerries

die macho selfbejammering

die loopmagiese realisme

die voorstedelike surrealisme

die alewige gatkruip by die doofstom Muse

die arseen-poeticas

die aansitterige besorgdheid oor die natuur

die kleingeestige politieke prekerigheid . . .

Maar dis alles bysaak –

dis die onmiskenbare waarheid in swak poësie

wat my moedeloos maak.

Die goeie gedig is die frats, die leuen,

want die wêreld ís van kak styl en hol retoriek gemaak –

die lewe is ’n heruitsending van ’n sepie

die dood bloot formaliteit.

Goeie gedigte is die kopligte

wat jou fataal verblind,

want dis ’n moorddadig geykte uitdrukking

agter die stuur van dié twaalfton-cliché.

Solank verlange die sweep swaai

Подняться наверх