Читать книгу Przywództwo wyższego stopnia. Blanchard o przywództwie i tworzeniu efektywnych organizacji - Ken Blanchard - Страница 20

Ken Blanchard i Jesse Stoner opisują wizję w książce Cała naprzód!19 jako „wiedzę, kim jesteś, dokąd podążasz i co będzie tobą kierować w drodze”. Wiedza, kim jesteś oznacza określenie znaczącego celu, dokąd podążasz oznacza utworzenie wizerunku przyszłości, a co będzie tobą kierować w drodze to sprecyzowany system wartości. Sama wizja jednak nie wystarcza. Blanchard i Stoner wyróżnili kolejne trzy kryteria, które muszą zostać spełnione, żeby wspólna mobilizująca pracowników wizja została urzeczywistniona: sposób utworzenia wizji, sposób zakomunikowania wizji i sposób życia zgodnego z wizją.

Tworzenie wizji

Proces tworzenia wizji jest równie istotny, jak ona sama. Zamiast wywozić szefów firmy w odosobnione miejsce, żeby wymyślili wizję i po powrocie ogłosili ją pracownikom, warto zachęcić ludzi do dyskusji o niej. Jakkolwiek podanie na początku głównych wytycznych wizji organizacji pozostaje w gestii kierownictwa firmy, należy wdrożyć mechanizmy umożliwiające pracownikom kształtowanie ostatecznej wersji – nawet na zasadzie odciśnięcia swego śladu.

Wizję działu lub zespołu można stworzyć wspólnie. Chociaż lider danej jednostki organizacyjnej musi mieć pojęcie, w którą stronę należy podążać, istotną rolę odgrywa zaufanie do pracowników i czerpanie z ich wiedzy i umiejętności do utworzenia optymalnej wizji.

Bez względu na sposób, w jaki przedstawi się początkowe wytyczne wizji, zanim ustali się jej ostateczną wersję, bardzo ważne jest pozyskanie opinii ludzi, których wizja ta dotyczy. Należy pracownikom zadać następujące pytania: „Czy chciałbyś pracować dla organizacji, która ma taką wizję? Czy widzisz swoje miejsce w tej wizji? Czy ta wizja umożliwia ci ustalenie swoich priorytetów? Czy może pomagać w podejmowaniu decyzji? Czy wzbudza twój entuzjazm i motywację? Czy o czymś zapomniano, tworząc wizję? Czy jest coś, co powinno się z niej usunąć?”. Włączenie ludzi w proces tworzenia wizji zwiększy ich zrozumienie i zaangażowanie, a w ostateczności przyczyni się do stworzenia lepszej wizji.

Zakomunikowanie wizji

Tworzenie wizji – w organizacji, pracy czy życiu osobistym – to podróż, a nie jednorazowa czynność.

W niektórych organizacjach wizja może być spisana, oprawiona w ramki i powieszona na ścianie, ale nie daje żadnych wskazówek lub – co gorsza – nie ma nic wspólnego z tym, co się naprawdę w firmie dzieje. Taka sytuacja zniechęca ludzi. Tworzenie wizji to ciągły proces: wizja musi być żywa. Trzeba o niej mówić i odnosić się do niej tak często, jak to tylko możliwe. Max DePree, słynny przewodniczący firmy Herman Miller i autor książki Przywództwo jest sztuką (Leadership Is an Art), mawiał, że jako wizjoner musiał zachowywać się jak nauczyciel w trzeciej klasie. Musiał mówić o wizji wciąż i wciąż, aż pracownicy w końcu to zrozumieli, zrozumieli, zrozumieli! Im więcej uwagi poświęca się wizji, tym bardziej zrozumiała się ona staje. Tak naprawdę pewne aspekty tego, co uważa się za wizję, mogą ewoluować w czasie, ale jej istota pozostaje bez zmian.

Życie zgodne z wizją

Z chwilą ustalenia kształtu wizji należy się zachowywać tak, jakby ona już obowiązywała. Działanie musi jej odpowiadać. Jeśli pracownicy zobaczą, że lider wprowadza założenia wizji w życie, uwierzą, że traktuje ją poważnie, a to pogłębi ich zrozumienie i zaangażowanie. By żyć zgodnie z wizją, warto zastosować następujące wskazówki:

• Ciągła koncentracja na wizji – wizja powinna stanowić podstawy istnienia organizacji. Jeśli jakaś przeszkoda albo nieprzewidziane wydarzenie sprawią, że firma zboczy z obranego kursu, być może trzeba będzie zmienić cele krótkoterminowe, ale wizja powinna zawsze dotyczyć długiego okresu. Zmiana musi nastąpić. Nieprzewidziane wydarzenia muszą się pojawić. Należy w takich sytuacjach znaleźć sposób, jak przekształcić te wydarzenia w wyzwanie albo okazję leżącą na drodze do życia zgodnego z wizją.

• Manifestacja zdolności do poświęceń – prawdziwe zaangażowanie zaczyna się od działania. Będą mu towarzyszyły obawy, ale należy je zidentyfikować i ruszyć do przodu. Tworzenie wizji wymaga odwagi, tak samo jak odwagi wymaga życie zgodne z jej wytycznymi. Zgodnie ze słowami Goethego: „Czegokolwiek zrobić byś nie zamierzał, zacznij działać. Śmiałość to geniusz, siła i magia”20.