Читать книгу Choroby wirusowe w praktyce klinicznej - Группа авторов - Страница 80

Leczenie wirusowych zakażeń układu nerwowego jest przede wszystkim leczeniem objawowym. Objawowe postępowanie w przypadku wirusowego zapalenia OUN polega na zwalczaniu obrzęku mózgu (mannitol, steroidoterapia), postępowaniu przeciwzapalnemu oraz leczeniu napadów padaczkowych. Ważne jest również zachowanie równowagi w gospodarce kwasowo-zasadowej i wodno-elektrolitowej oraz stosowanie odpowiedniego żywienia. Po ustąpieniu wzmożonego ciśnienia śródczaszkowego należy wdrożyć rehabilitację ruchową. W wielu zakażeniach nie ma swoistego leczenia, np. w poliomyelitis oraz w zespole post-polio. Jednak w takim przypadku trzeba wspomnieć o stosowaniu szczepionek (np. powszechnie dostępna szczepionka inaktywowana przeciw poliowirusom; w przypadku kleszczowego zapalenia mózgu należy rozważyć prewencję w postaci szczepienia – podaje się 3 dawki (według schematu 0, 1–3 mies., 12 mies.). Stosowanie swoistej immunoglobuliny przeciw KZM w postępowaniu poekspozycyjnym nie jest zalecane i taki preparat nie jest już dostępny w Europie.

Do leczenia przyczynowego zalicza się stosowanie coraz liczniejszych leków etiotropowych. W odrowym zapaleniu mózgu rozważa się leczenie interferonem alfa. W przypadku opryszczkowego zapalenia mózgu stosuje się acyklowir 30 mg/kg mc./24 godz., tak jak w przypadku zakażenia wirusem ospy wietrznej i półpaśca (acyklowir, widarabina, famcyklowir). Przy nasilonych dolegliwościach bólowych w przebiegu neuralgii postherpetycznej stosuje się leki profilaktyczne, takie jak karbamazepina, gabapentyna lub pregabalina.