Читать книгу Choroby wirusowe w praktyce klinicznej - Группа авторов - Страница 82

Zapalenie mięśnia sercowego (ZMS) jest chorobą o podłożu zakaźnym lub niezakaźnym, obejmującą kardiomiocyty, tkankę śródmiąższową, naczynia, a czasem również osierdzie. W Europie, USA oraz w Kanadzie wirusy uważa się obecnie za najczęstszą przyczynę ZMS. Do najważniejszych wirusowych czynników etiologicznych ZMS należą: parwowirus B19 (B19V), ludzki herpeswirus 6A/B (human herpesvirus 6A/B, HHV-6A, HHV-6B), enterowirusy (EV) oraz adenowirusy (human adenovirus, HAdV). ZMS jest jedną z ważniejszych przyczyn kardiomiopatii rozstrzeniowej. W związku ze znaczną różnorodnością objawów rozpoznanie ZMS może stwarzać wiele problemów. Rozpoznania dokonuje się na podstawie objawów klinicznych, wyników testów laboratoryjnych, badania elektrokardiograficznego (EKG) i diagnostyki obrazowej. Złotym standardem w diagnostyce ZMS pozostaje biopsja mięśnia sercowego, której znaczenie współcześnie wzrasta, ze względu na istotny wpływ na decyzje terapeutyczne i rokowanie. Mimo rosnącej wiedzy na temat patofizjologii tego schorzenia wiele kluczowych pytań wciąż pozostaje bez odpowiedzi. Także leczenie chorych z ZMS jest nadal kwestią, wokół której powstaje wiele kontrowersji.