Читать книгу Choroby wirusowe w praktyce klinicznej - Группа авторов - Страница 85

Drugim w kolejności pod względem częstości wykrywania w tkankach serca jest ludzki herpeswirus typu 6, obejmujący 2 gatunki: HHV-6A i HHV-6B, podobne pod względem genetycznym, lecz różniące się właściwościami biologicznymi. Wirus występuje powszechnie w populacji – w zależności od grupy badanej swoiste przeciwciała klasy IgG wykrywa się u 70–100% dorosłych. HHV-6 jest wirusem limfotropowym, zdolnym jednakże do zakażenia innych typów komórek, w tym komórek śródbłonka naczyń krwionośnych. Podobnie jak w przypadku innych herpeswirusów, latentna forma HHV-6 ulega częstym bezobjawowym lub skąpoobjawowym reaktywacjom. Obserwuje się także zróżnicowanie wtórnych wobec wiremii zakażeń narządowych wywoływanych przez oba gatunki wirusa; HHV-6A wykrywany jest z reguły w zakażeniach ośrodkowego układu nerwowego (OUN), natomiast HHV-6B odgrywa podstawową rolę w etiologii zapalenia mięśnia sercowego. Interesującą właściwością HHV-6 jest jego zdolność do integracji genomu z chromosomalnym DNA w obrębie telomerów (chromosomally integrated HHV-6 – ciHHV-6). Zintegrowany HHV-6 ulega dziedziczeniu u 0,4–0,8% populacji europejskiej. Przy użyciu PCR (polymerase chain reaction) i PCR z detekcją w czasie rzeczywistym wykrywa się DNA ludzkiego herpeswirusa typu 6 w próbkach mięśnia sercowego do 20% pacjentów z ZMS lub objawami kardiomiopatii rozstrzeniowej, przy czym, jak wspomniano, obserwuje się znaczną przewagę zakażeń spowodowanych przez gatunek B wirusa. Analiza kliniczna wskazuje na silny związek między obecnością DNA HHV-6 w mięśniu sercowym a nasileniem objawów oraz pogorszeniem parametrów hemodynamicznych. U pacjentów z zakażeniem HHV-6 potwierdzonym przez wykrycie DNA i/lub antygenów wirusa w mięśniu sercowym, u których stwierdzano późniejszą negatywizację HHV-6, obserwowano znaczącą poprawę kliniczną w porównaniu z chorymi, u których ZMS przybierało formę przewlekłą, co potwierdzano poprzez wykrywanie DNA HHV-6 w bioptatach mięśnia sercowego pobieranych sukcesywnie w trakcie trwania objawów.