Читать книгу Choroby wirusowe w praktyce klinicznej - Группа авторов - Страница 83

Zapalenie mięśnia sercowego, a w konsekwencji także pozapalne uszkodzenie mięśnia sercowego (kardiomiopatia rozstrzeniowa; dilated cardiomyopathy, DCM), może być spowodowane wieloma czynnikami zakaźnymi (wirusy, bakterie, grzyby, pasożyty) oraz niezakaźnymi (reakcje autoimmunologiczne, działanie substancji toksycznych). Zgodnie z obecnym stanem wiedzy, w krajach europejskich, USA oraz Kanadzie zakażenia wirusowe są najczęstszą przyczyną uszkodzeń mięśnia sercowego związanych ze stanem zapalnym. Opisywane są także zakażenia o etiologii mieszanej.

W ostatnich latach nastąpiła znaczna zmiana poglądów dotyczących gatunków wirusów związanych z ZMS. Lista wirusów, uznawanych przez długi czas za główne czynniki etiologiczne, została uzupełniona o kolejne, nowe gatunki. W ujęciu tradycyjnym najważniejszymi czynnikami etiologicznymi zapalenia mięśnia sercowego były enterowirusy (w głównej mierze wirusy Coxsackie B), adenowirusy, a także orto- i paramyksowirusy; w nielicznych przypadkach herpeswirusy: wirus Epsteina-Barr (Epstein-Barr virus, EBV, human herpesvirus 4, HHV-4) czy wirus ospy wietrznej i półpaśca (varicella-zoster virus, VZV, human herpesvirus 3, HHV-3). Obecnie w większości próbek mięśnia sercowego, badanych w przypadkach wirusowego zapalenia tego mięśnia oraz powikłań pozapalnych, wykrywa się 2 typy wirusów: parwowirus B19 (B19V) lub ludzki herpeswirus 6A/B (HHV-6), przy czym parwowirus B19 wykrywany jest zdecydowanie częściej. Spośród pozostałych patogenów wirusowych ze znaczącą częstością wykrywane są enterowirusy (EV), przede wszystkim wirusy Coxsackie A i B (CV-A i CV-B) oraz echowirusy, a także adenowirusy należące do gatunków B i C (typy 1, 2, 3 i 5). Oprócz tego u pacjentów z objawami ZMS lub DCM z różną częstością wykrywane są inne gatunki wirusów, na przykład wirus cytomegalii (cytomegalovirus, CMV), wirus Epsteina-Barr (EBV) lub wirus zapalenia wątroby typu C (hepatitis C virus, HCV). Opisywane są także sytuacje, w których w pojedynczej próbce mięśnia sercowego wykrywany jest > 1 wirus. Podsumowanie zamieszczono w tabeli 6.1.