Читать книгу Умрим есталиклари - - Страница 35

Таажжуб қиламан баъзи одамга,

Тили бир бошқаю дили бошқача.

Шунданми адашган босган қадамда,

Ривожин кўрмадим шунча ёшгача.

Мунофиқлик қилма, эзилар виждон,

Виждон эзилгани сенинг сўлганинг.

Беш кунлик дунёда кетмасин имон,

Имоннинг кетгани хазон бўлганинг.

Ҳақиқат бир нурки, нури имондир,

Одамлар билмайди дейсан, билади.

Бугун билдирмадинг, имон туғёндир –

Барибир эртага маълум қилади.

Имон бу – ишончу инсоф, диёнат,

Қалбингда муҳаббат, ишда қаноат.

Имони саломат одамни дерлар:

Бу одам покиза, жуда аломат.

Ўзинг пок, дилинг пок, сўзинг пок бўлсин,

Онанг оқ сут берган, ўшани оқла.

Босиб ўтган йўлинг гулларга тўлсин,

Азизим, имонни саломат сақла!..