Читать книгу Մատեան Ողբերգութեան - იაკობ ცურტაველი - Страница 15

Այս օծումը բարետեսիլ

Բռնամարտիկ, մերկամրցման ըմբիշները եւս ունեն:

Իբրեւ ճգնական հնարանքների զօրաւոր խթան,

Անբռնելի` հակառակորդի համար

Պաշտւում է օրէնքով,

Հզօր եւ ահարկու է դեւերի եւ հիւանդութեան դէմ:

Զի Եզեկիէլի բազմապաճոյճ պճնած խօսքով,

Որ հեգնում էր իմանալի փարաւոնին այլաբանօրէն,

Ողբական երանգներով.

"Երբ ստեղծուեցիր, ասում է,

Օծեալ քերովբէի դէմ կռուելու պատրաստուեցիր,

Ուր հրեղէն քարեր էին հաստատուած":

Օրհնաբանուած ահաւորութիւն,

Որ ձեռքդ հասնում է ամէն տեղ,

Խօսքով անճառելի եւ քննութիւնից վեր,

Մշտապէս խնկւում ես աւետարանով,

Իբրեւ օծեալ նորածին` Դաւթի քաղաքի մէջ,

Եւ քահանայապետի հարցին` թէ

"Դո՞ւ ես Օծեալը` օրհնեալի Որդին"

Պետրոսի երանելի դաւանութիւնն էր`

"Միակ օծեալը` կենդանի Աստծոյ որդին"

Իսկ թերահաւատ քննողները հարցնում են`

"Դո՞ւ ես օծեալը, ասա համարձակ"

Նաեւ քո կանոններից հաւատում ենք

Օծեալ ուսուցչիդ եւ բոլորի Տիրոջդ:

Սրանից առաջ Հերովդեսը օծեալ անունով

Քեզ էր փնտրում յայտնապէս

"Ի՞նչպէս ես գրում, – ասացիր ինքդ, -

Աստծոյ օծեալը եւ տէրը Դաւիթի, որդին անսկիզբ,

Որդի` ժամանակով":

Այսպէս ըմբռնեցինք վայելչաբար

Այս բացատրութիւնը, որ մեզ տալիս է

Խորհրդաւոր կոչման լրումը,

Որ նախապատիւ է [դարձնում] քրիստոնեաների վիճակը: