Читать книгу Մատեան Ողբերգութեան - იაკობ ცურტაველი - Страница 19

Քրիստոս, երկրպագելի պարգեւն է ձեռքիդ

Լուսակիր հիւթն այս,

Եւ արքայական իր ճոխութեան մէջ

Չի տեսնում ուրիշ բարձրութիւն մի մեծ,

Քան քո անունից ասուած քո խօսքը.

Գտայ իմ ծառա Դաւթին

Եւ իմ սուրբ իւղով օծեցի նրան:

Ըստ սովորութեան յիշելով եւ համբուրելով

Քո լուսեղէն օծութիւնը,

Տէր Յիսուս Քրիստոս,

Քեզ ճանաչում ենք`

Անփոփոխելի մշտնջենութիւն,

Դու ես ամէնը, ամէն ինչի մէջ,

Միակ թագաւոր թագաւորութեանց,

Եւ իւղուածների ճշմարիտ օծեալ,

Երեկ եւ այսօր

Փառաբանուածդ երկրպագութեամբ:

Ինչպէս պատրոյգը ճարպի մէջ թրջուած

Նշողում չունի` մինչեւ չվառուի,

Այդպէս եւ լոյսի այս օծութիւնը` թափուած մեզ վրայ,

Ապագայում է լուսավառուելու:

Սա [օծման] մէկին բացատրութիւնն է`

Նախնիներից մինչեւ օրս,

Բարենշան օրինակով մի յարմարած,

Հրաշապայծառ գոյնով ներկած: