Читать книгу Մատեան Ողբերգութեան - იაკობ ცურტაველი - Страница 23

Յիսուս, չորս կողմից դրոշմած այս իւղը

Բարձրեալիդ խաչի պէս հաստատում է

Կեցուցչիդ զուգափառ եւ նմանատիպ արեան շնորհը,

Եւ մեծարում է`

Նոյն անմերժելի փառքով պսակուած:

Ծառն այդ կոչւում է օրհնեալ իւղի փայտ,

Ըստ մարգարէի կանխասացութեան,

Դա սովորական անտառի տունկից կազմուածը

Հզօր մի ուժով փրկում է չարի նենգ արկածներից

Եւ օտարոտի մտածումներից,

Վերադարձնում է քեզ` ստեղծողիդ,

Հասցնում նրան կեանքի նոյն նիւթին:

Եւ մեր մտքի պատուհանը մշտաբաց ու դիւրաթափանց

Տեառնագրում ենք յանուն ահաւոր մեծիդ զօրութեան,

Որ զգայարանքս խոհականօրէն զգաստանան քեզնով,

Իբրեւ ըղձական օթեւան Հոգուդ,

Եւ խաւարահողմ խարդախող չարի

Խաբեութեան դէմ անհաղորդ մնան:

Զսպուած այս լոյսով` կենտրոնանում ենք,

Երեկոյան պաշտամունքի

Գոհաբանական նուագերգութեան,

Աստղերի հետ, որ նշանն են

Մեր մէջ վառուող քո շնորհի:

Սրանով են եւ փրկութեան բարի յուշարկումները

Տնկւում մեր սրտում ու պտղաբերում,

Քո մեծ գալստեան վերջին գիշերի

Ընթրիքի համար

Այս լոյս ճրագն ենք, ահա` կիրառում: