Читать книгу Сляза ляза - Павел Гаспадыніч - Страница 14

Там, дзе рачная хваля

Цалуе душаў пагляды,

І россыпам неба караляў

Азёры ў начы апранае,

Там, дзе вякуюць ляды,

Убраныя ў росныя травы,

І птах адзінокі кружляе

У плыні сонечнай лавы,

Там, дзе дыванамі пожні

У мяккасці крокі хаваюць

І мудрасцю даўняе прошчы

Абшары сабой атуляюць,

Там, дзе гаючай крыніцы

Шэпат празрыста-салодкі

І сінявокасць чарніцы

Глыбіннасць даруюць палёгкі,

Там, дзе вішнёвыя ранкі

Купаюцца ў спевах птушыных.

І на крылатых маланках

Мары лунаюць няспынна…

Там, дзе пакінуты годы,

І хаты ваўчкамі заняты.. —

Туды мы ўцякаем употай:

Адзінай істотнае страты…