Читать книгу Сляза ляза - Павел Гаспадыніч - Страница 19

Я – абарваны пульс Зямлі,

Сляпога лёсу Падарожнік

У кожнай кропельцы крыві,

Пакінутай на Раздарожжы.

Я – полымя антычных строф,

Фартуны вечная забава.

Часцінка вокамгненных сноў,

Апранутая ў яву.

Я – некрануты боль лясоў,

Алоўка роспіс на паперы.

Смерць і жыццё ўсіх багоў

У свечках дагарэлых.

Я – цеплыня вясковых хат,

Лучыны цень далёкі.

Славянскіх песень зоркагляд

У чужаземных скоках…

Я – звон птушыных галасоў,

Крыніцы бег шчаслівы.

Лічыльнік несказаных слоў

У хораме магільным.

Я – Чалавек, Народ, Зямля,

Дзіця імклівай Думкі.

Паэзіі святой Душа

У праявах і малюнках…