Читать книгу Гөлтуран / Гультуран (на татарском языке) - Рәдиф Гаташ - Страница 25

Үзең китсәң дә – табигатьтә сүзең:

Көзге урманда йөрсәм дә берүзем,

Ишетәм сине: кыштырдап, һәр үлән,

Һәр куак эндәшә синең өн белән…

Алтын төсләр – синең хисләр балкышы,

Таныш сукмакта – карашың яктысы…

Чаган яфрагы ул – йөрәк сурәтең…

Тибәр кебек – бары сулыш өрәсе.

Юк, һәр яфрак синнән сәлам – кулъяулык…

Миләшләрне назлап үбәм – кулга алып…

Бу матурлык безнең җәйдән калганмы?

Вәхи көтсәм, намазлыгым аланмы?

Дога укыйм тезләнеп – күктә күзем…

Өн ишетәм… Валлаһи, синең сүзең!