Читать книгу Гөлтуран / Гультуран (на татарском языке) - Рәдиф Гаташ - Страница 30

Безнең шәһәрдә яшидер сезнең яр, —

Бездәдер: килеп күрегез, дусларым!

Җан бәхетен таба монда гашыйклар, —

Безнең шәһәргә килегез, дусларым!

Безнең шәһәрдә гел ачык капкалар,

Кич-ахшамда да ябылмый, дусларым.

Шам-шәрифкәй ни ул? Җырга шәрәфтә

Моннан артык җир табылмый, дусларым?

Безнең шәһәрдә – асылма бакчалар, —

Бабилдагы кебек – гөлләр, дусларым.

Җырлый кызлар, яңгырый шат авазлар,

Гашыйклар кайгы белмиләр, дусларым.

Безнең шәһәрдәдер сезнең шәһәръяр, —

Гөлгә охшаш ярлар монда, дусларым.

Җан сөйгәненә түли җыр мәһәрен, —

Гаташыгыз күптән шунда, дусларым!