Читать книгу Гөлтуран / Гультуран (на татарском языке) - Рәдиф Гаташ - Страница 31

Акыл җуеп, кем йотылды күзләреңә?

Онытылды кисәтүле сүзләрең дә:

Бар булмышым – савап, гөнаһ җыйган башым

Сәҗдәгә егылды ул көн – тезләреңә.

Тарих мең дә тугыз йөз дә туксан дүрттә

Кол иттең син гашыйк җанын гомерлеккә.

Муенчагым – көмеш, алтын келәймәсен

Шигырь итеп язарга җан илһам көтә.

Шуны сиздем тугыз йөз дә туксан дүрттә:

Яшьлек үтте мәхәббәттә, гомер үтә —

Бәлки, соң кат ашам яңа биеклеккә;

Рәхмәт сиңа, Илаһи Нур —

горур бикә!