Читать книгу Гөлтуран / Гультуран (на татарском языке) - Рәдиф Гаташ - Страница 29

Сагынсам оҗмах бакчасын, кәүсәрен,

Алдым шуннан мин-Адәм җан җәүһәрен!

Уйда аң, канны уяткан фирдәвес,

Ничә мең ел! – юатыгыз, тиргәгез,

Һаман җирдән күкләргә ашса күңел, —

Дәшә, бәлки, аннан – назлы Әнкә тел?

Йә хәтерне тарта изге сөт хакы?

Яратылган туфрагым ни? Күк заты…

Бу ямьле Җир, мең гамьле Җир, моң иле, —

Гел сагынып, яд итсә һаман мине,

Җирме – ватан? Җавап тапмыйм, мин-Адәм…

Тәнгә туфрак – монда, ә рух – Галәмнән…

Ничек онытыйм мин, фирдәвес-кәүсәрем,

Калдыргач шунда мәңгелек җәүһәрен?!