Читать книгу Гөлтуран / Гультуран (на татарском языке) - Рәдиф Гаташ - Страница 41
II. Чулпан йолдыз калыкканда
Олыгайгач, бер дога
ОглавлениеИлаһым! Бу җанымны үзең
Тугры юлга салса идең! —
Ул юл – шул: йолдызымнан гел
Аерылмыйча янса идем!
Хаҗда, Кәгъбә ташын үбеп,
Ләйлә өчен ауруын —
Сөюен мәңгелек ит, дип,
Мәҗнүннең ялваруын
Исеңә төшерәм… Минем хәл
Шуңа тиң, Тәңрем, бүген.
Сәҗдәгә егылсам, хисем
Әллә ул изге түгел?
Әүвәл без – Син яраткан җан,
Аннан соң – сөю колы…
Мәхәббәткә юл уза тик
Бөек әмерең аркылы…
Кичер дә уем, ярлыка
Гөнаһлы гашыйк җанын.
Ялвара сиңа… Һәм ярына —
Догасы ихлас аның!
Илаһым! Һәр дөньяңда җан
Ак юлыңда калса иде,
Иманлы яшәп, пакь сөеп,
Ахыргача янса иде! —
Тугры юлдан барса иде!