Читать книгу Гөлтуран / Гультуран (на татарском языке) - Рәдиф Гаташ - Страница 45

Ни китәрде Әфганда синең һушны?!

Һират гөле йә биек Һиндикушмы?

Азәрдә соң, төрки күзләр карагач,

Арагызга кердеме ут-Карабах?

Һәм Азия – Термез, Карши капкасын,

Таулар белән хушлашып, бер япкач син,

Күпме ерак китсәң дә дисең, алар

Озата килә… гел күренә шул таулар.

…Күңел языңда таулар күп булганга,

Сәяхәткә дәштем Идел, Чулманга…

Тик моңыңнан гүя туфан ташты да,

Мин дә тау (!) салдым аягың астына…

Карадык икәү кыядан дөньяга…

Туктаган, килеп, хыяллар – Уфага!

Биеклекләр, мөгаен, язмышыңда,

Иркен сулый тауларда җаның шуңа…

Онытма: елады монда Гаташың,

Агыйделнең кочып изге ак ташын…