Читать книгу Гөлтуран / Гультуран (на татарском языке) - Рәдиф Гаташ - Страница 57

Ни әйтим мин?

Беләм: Җирдә үз юлың…

Әзер, димен,

Сиңа җылы сүз, кулым…

Таяныч ул! —

Юл башланмый хуплаусыз.

«Бәхетле бул!»

Дип кабатлыйм туктаусыз.

Биеклеккә

Ашканыңны күрсәмче! —

Бер көн күккә

Сәер кошым күчкәнче…

Әйт, кая дип

Рух канатың җилкенә?!

Моратка бит

Ирешү – Хак иркендә…

Тугры һаман

Сиңа догам – Каләм, сүз…

Шулай калам —

Ихлас җанга таян, Кыз!