Читать книгу Гөлтуран / Гультуран (на татарском языке) - Рәдиф Гаташ - Страница 58

Кызлар, быел һәммәгез ут чәчлеме?

Сары көнбагыш сез – Кояш чәчтеме

Йөз-чәһрәгез тирәли ул төсләрне?

Яшьлек алтынымы назлый күзләрне?

Ничәгезне мин, тик Аңа охшатып,

Күбәләктәй, якын бардым, җан атып. —

Ничә күлмәк иясен (аллы-гөлле!)

«Танып», утка очып килдем мин – тиле…

Ялгыштым шул! Кызлар, тере ялкын сез,

Гүя игезәктәй охшаш-матурсыз…

Алдансам да, ярыма әйтер сүзне —

Серне чишмәдем, – саклады Хак үзе…

Әмма бу яз хистә төсләр буталды.

Шуны беләм: Казанымны ут алды.

Гүя ялкын эченнән эзлим сине —

Алтын балкышны, көнбагыш төслемне.