Читать книгу Гөлтуран / Гультуран (на татарском языке) - Рәдиф Гаташ - Страница 62

Нинди булыр язмыш алда?

Сорыйк дулкыннардан.

– Мине борчымый бу, – дисең.

Җилләр әйтә:

– Ял-га-а-н!

Җанда

Үткәннәрдән безнең

Күпме гамь-моң калган.

«Миндә юк…» – дигән сүзеңне

Яңгыр юсын:

– Ял-га-а-н!

Хис Иделдәй ташкан бүген,

Ә иртәгә? Аннан?

– Миңа барыбер, – дисәң, Күк

Күкрәр озак:

– Ял-га-а-н!

…Иделдән Чулманга кердек,

Көн ачылмый һаман.

Уйлыйсыңмы: йөзәбез, дип, бүген

Без Чулман өстендә?

Йөрәкләр ул шулай Мәңгелектә —

Тыныч кына аккан бер халәттән

Ярсуга күченә.

Күр: сөйләшә сәях ике йолдыз

Чиксезлек эчендә.

Безнең йөрәкләр ул балкый бүген

Төнге Җир өстендә —

Мәңгелек эчендә…