Читать книгу Anatomia przypadku - Robert Krasowski - Страница 21

No właśnie, był irytująco niezręczny. I bardzo szybko wzbudził niechęć. Kontestacja jego przywództwa rozpoczęła się już na pierwszym posiedzeniu OKP w Auditorium Maximum Uniwersytetu Warszawskiego. Przyjechali wybrani właśnie parlamentarzyści z całej Polski i od razu zbuntowali się przeciwko Geremkowi, że nie będzie tu nam nic dyktował, bo my jesteśmy przecież posłowie i senatorowie. Później przez wiele lat takie moje wrażenie odnośnie do Geremka jeszcze się umocniło. Prawdziwy Geremek to trochę anachroniczny książę, który nie będzie przecież nieoświeconego ludu wprowadzał w tajniki ważnych politycznych spraw! Ani – tym bardziej – temu ludowi w niczym schlebiał. A mit Geremka to mit wielkiego manipulatora i makiawela, umiejącego wszystkich i wszystko sobie podporządkować po cichu, zręczną intrygą. Ta rozbieżność między mitem i prawdą o Geremku tłumaczyła mi w późniejszych latach wszystkie spiskowe teorie na jego temat, o których ja, będąc wówczas jego bliskim współpracownikiem, wiedziałem, że są absurdalne.