Читать книгу Dağlar - Aşıq Alqayıt - Страница 10

Nənəm Məhsətinin yadigarısan,

Mərhaba hüsnünə, mərhaba, qızım.

Yaşa, keçmişini yaşatmaq üçün,

Yazdır şöhrətini kitaba, qızım.

Əsrin sürətindən üzülmə qəti,

Öz alın tərinə eylə minnəti.

Vətən məhəbbəti, el məhəbbəti,

Gətirsin dilini xitaba, qızım.

Baxıb paltarıma, boynunu bükdün,

Quş kimi bu evdən, o evə səkdin.

Gözüm görə-görə sən ütü çəkdin,

O köhnə, yamaqlı coraba, qızım.

Pak olsun hüsnünə tutduğun ayna,

Çaylar kimi çağla, bulaq tək qayna.

“Cəngi”, “Tərəkəmə”, “Vağzalı” oyna,

Qoy sənə əl çalsın el-oba, qızım.

Könlün obalardan ilham alarsa,

Sevincdən, fərəhdən gözün dolarsa,

Ovcunda zəhmətin izi qalarsa,

Bax, odur ən böyük zər-ziba, qızım.

Vətən öz gülündür, öz gülşənindir,

Bayquşu ram eylə, bülbülü dindir.

Gələcək sənindir, dünya sənindir,

Dözsən hər ağrıya, əzaba, qızım.

Alqayıtam, həyat məni səsləyir,

Kimlər alqışlayır, kimlər pisləyir.

Səndən qəhrəmanlıq, hünər gözləyir,

Bu dünya, bu mühit, bu hava, qızım.