Читать книгу Dağlar - Aşıq Alqayıt - Страница 18

Qal, Kərəm

Оглавление

Əsli və Kərəmin qəbri üstündə.

Məzarını ziyarətə gəlmişəm,

Yar eşqi ilə bir “Kərəmi” çal, Kərəm.

Sən yanalı müqəddəslik yanıbdı,

Heyrətlərə, qüssələrə dal, Kərəm.


Əsli uçub, düymə qalıb əlində,

Sevgi andı bəstələnib dilində.

Bir atəşsən, od gizlənib külündə,

Əsrlərdən qisasını al, Kərəm.


Ahın, ünün bir vüsala möhtacdır,

Bu istəyin kainata nur saçdı.

Sənin odun zülmətlərə yol açdı,

Dayanmışam hüzurunda lal, Kərəm.


Həyat sandın o müqəddəs röyanı,

Əsli köçü bir də haçan dayanı?

Sən yananda şimşək döydü qayanı,

Suya döndü dəryalarda sal, Kərəm.


Alqayıtam, o anları görməzsən,

Xumarları, Sənanları görməzsən.

Oyanarsan, yananları görməzsən,

Necə varsan, eləcə də qal, Kərəm.


1987-ci il, Qara Keşiş kəndi.

Dağlar

Подняться наверх