Читать книгу Dağlar - Aşıq Alqayıt - Страница 5

Bağlayıbsan, aç yolumu, ilahi,

Baş götürüm, o dağlara yollanım.

Bənövşəni elə basım bağrıma,

Kol dibində kola dönüm, kollanım.

Qoy ayrılıq köhlənini yan çəksin,

Dağ zəlisi bədənimdən qan çəksin.

Çiçək olum, arı məndən şan çəksin,

Pətəyində bala dönüm, ballanım.

Sobaların çınqı qatım külünə,

Qocaların əsa tutum əlinə.

Bir yetimin sığal çəkim telinə,

Bir gözəlin yanağında xallanım.

Hanı mənim o gəncliyim, o yaşım?

Bəlkə tapdım, ayağına sarmaşım,

Əlik kimi qayasına dırmaşım,

Kəklik kimi daşdan-daşa tullanım.

Təklif alım tərəkəmə toyundan,

Onda çıxam bəlkə min bir oyundan.

Neçə-neçə bulaqların suyundan,

İstərəm ki, sərməst olum, hallanım.

Çoban qardaş deyin ocaq qalasın,

Nə ayrılıq, nə qəm bizi talasın.

Bağlar məni öz kökünə calasın,

Budaq olum, qayalardan sallanım.

Alqayıtam, Vətən imiş qibləgah,

Hər yaranmış öz elində şahdı, şah.

O dağlara göndər məni, ay Allah,

O dağlarda qocalanım, çallanım.