Читать книгу Dağlar - Aşıq Alqayıt - Страница 19

Demədimmi bir yaralı ürəyəm,

Ey dəcəlim, xətakarım, ağlama,

Göz yaşından bayquşlara dönərəm,

Sən olarsan günahkarım, ağlama.

Can istədim, can almağa can atdın,

O gülləni ürəyimə yan atdın,

Qaysaqlanmış bir yaranı qanatdın,

Şəfa gətir, şəfakarım, ağlama.

Bu tanışlıq, gör ömürdən nə sayıb,

Təşvişdəyəm, var bədənim sarsıyıb.

Şaxta vurub, xəzan məni qarsıyıb,

Ümid yerim, ilk baharım, ağlama.

Elə tökmə gözlərinin yaşını,

Oyadarsan nabələdi, naşını.

Qəm göynətdi ürəyimin başını,

Qan ağladı bağçam, barım, ağlama.

Sənin həsrətindən xəstələnmişəm,

Dözümsüz olmuşam, üstələnmişəm.

Bəstəkar qəlbində bəstələnmişəm,

Rübabım, kamanım, tarım, ağlama.

Özüm də bilmirəm nədir bu istək,

Bir şübhə, bir inam, bir əl, bir ətək.

Müqəddəs düşüncəm, duyğularım tək,

Olarsan qeyrətim, arım ağlama.

Ülvi baxışları döndərmə yana,

Arxadır, köməkdir insan insana.

Qüssələr bağrımı döndərər qana,

Qəm açar üzümdə şırım, ağlama.

Alqayıtam, yollarımda fanar ol,

Ömrün boyu günəş kimi yanar ol.

Aç qəlbini, inadından kənar ol,

Ay mənim dövlətim, varım, ağlama.