Читать книгу Verkaro de V. N. Devjatnin, Libro Unua - Devjatnin Vasilij N. - Страница 12

Ne pepadu, najtingalo,

En mateno frue,

Ne pepadu, malgrandeta,

Sub fenestr’ proksime…

Via kanto estas bela,

Vi bone kantadas,

Vi, feliĉa, jepariĝis

Kaj nesteton havas.

Mi, mizera, malfeliĉa,

Sen nesto, sen paro, —

Kaj ne povis mi en mondo

Kun ĝojo kantadi.

Flugu, kantu vi al tiuj,

Kiuj bone vivas:

Ili de kantado via

Multe amuziĝus.

Sed al mi kantado via

Bruston nur disŝiras.

Koron pikas, kaj animon

Turmentas senfine!..

Strigo – birdo por mi restu:

Ĝi ploras, ne kantas…

Ploru, strigo, kaj ĝemegu,

Morton al mi voku!..