Читать книгу Verkaro de V. N. Devjatnin, Libro Unua - Devjatnin Vasilij N. - Страница 14

Profite en urbo sekalon vendinte

Kaj monon por ĝi ricevinte,

Antono reiris kun ĝojo

Al hejmo. Subite sur vojo

Rabistoj duope al li alŝteliĝis…

De ili forkuri rapide li penis,

Sed ili lin kaptis, kaj monon deprenis,

Kaj poste, lin mem mortiginte, foriĝis.

Lasinte arbaran densejon,

Rabistoj eniris drinkejon.

Al ili mastro brandon donas,

Kolbason, ŝinkon li proponas…

Sed unu rabisto al mastro rediras:

«Vi estas sendube tre granda pekulo, —

Je via propono senfine mi miras!..

Forgesis pri tio vi, senprudentulo,

Ke fasto hodiaŭ ja estas, —

Ĝi sankta por ni ĉiam restas…»

Ĉu ne ekkonas vi, legantoj,

Vin mem en tiuj-ĉi fastantoj?