Читать книгу Choroby zakaźne i pasożytnicze - Группа авторов - Страница 51

Diagnostyka mikroskopowa może być przeprowadzona szybko, ale jej dokładność zależy od doświadczenia personelu i dostępu do sprzętu wysokiej jakości. Mikroskopowo można przykładowo odróżnić powierzchniową kolonizację od zakażenia inwazyjnego. W niebarwionych, wilgotnych preparatach można wykryć inwazje grzybicze (często konieczne jest wytrawienie tkanek 10% chlorkiem potasu), pasożyty (szczególnie jaja i larwy), wiciowce (rzęsistek pochwowy) i krętki (charakterystyczna rotacja wzdłuż długiej osi – badanie w tzw. ciemnym polu pozwala wykryć zakażenie Treponema pallidum). Próbki często są zagęszczane (wirowane) przed badaniem. Badanie tzw. „żywej kropli krwi” jest testem, który nie ma wartości diagnostycznej ani klinicznej i nie jest polecane przez organizacje certyfikujące testy medyczne.

Barwienie metodą Grama pozwala na identyfikację różnic w budowie ścian komórkowych na podstawienie zatrzymywania barwnika fioletowego, klasyfikację bakterii na Gram-dodatnie (ciemnoniebieskie) i Gram-ujemne (czerwone) oraz określenie morfologii i rozkładu patogenów (pałeczki, ziarniaki, dwoinki itd.). Barwienie to umożliwia również wykrycie obecności komórek epitelialnych lub granulocytów i jest używane do oceny plwociny, wymazów z pochwy, płynu stawowego, mózgowo-rdzeniowego, otrzewnowego czy opłucnowego. Barwienie Ziehla-Nieelsena służy do identyfikacji tzw. mikroorganizmów kwasoopornych (Mycobacterium spp., różnicowanie Nocardia spp. z Actinomyces, wykrywanie Rhodococcus oraz oocyst Cryptosporidum i Isospora). Barwienie fluorochromami, np. oranżem akrydyny, było stosowane do wykrywania anaplazmozy, bartonelozy, trypanosomoz, Plasmodium spp. czy Babesia spp. Aktualnie wykorzystuje się je rzadko. Tusz indyjski służy do wykrywania grzybów otoczkowych (Cryptococcus spp.), barwienia srebrem (na przykład metodą Warthina-Starry’ego) krętków, Helicobacter pylori, Microsporidium spp. czy Bartonella spp. Barwienie Giemsy jest głównie używane do wykrywania zarodźców malarii i innych pasożytów krwi, a także Histoplasma capsulatum, Chlamydia spp., Trichomonas vaginalis i Pneumocystis jirovecii, a także niektórych patogenów wewnątrzkomórkowych. Barwienie Gomoriego-Wheatleya jest stosowane w mikrosporydiozie.