Читать книгу Choroby zakaźne i pasożytnicze - Группа авторов - Страница 43

Stosunkowo niewiele gatunków grzybów jest dostatecznie zjadliwych, aby uznać je za patogeny pierwotne (tzw. prawdziwe patogeny). Takie drobnoustroje powinny wykazywać zdolność do skutecznego zakażania zdrowego gospodarza ze sprawnym układem odpornościowym. Do pierwotnie patogennych można zaliczyć 4 dymorficzne gatunki grzybów workowych Blastomyces dermatitidis, Coccidioides immitis, Coccidioides posadasii i Histoplasma capsulatum, a także Paracoccidioides brasiliensis. Wdychanie dużego inokulum konidiów powyższych grzybów przez zdrowego człowieka ze sprawnym układem odpornościowym może spowodować kolonizację i rozprzestrzenienie się grzybów w organizmie gospodarza. Z tego wynika, że większość pierwotnych patogenów może być również patogenami oportunistycznymi. Najcięższe postacie zakażeń z udziałem tych patogenów występują u ludzi z zaburzoną funkcją układu odpornościowego. Wszystkie pierwotne patogenne grzyby zakażają układ oddechowy.

Grzyby te w środowisku naturalnym wytwarzają stan saprofityczny cechujący się nitkowatymi, podzielonymi grzybniami i bytują w glebie lub gnijących roślinach. Stan pasożytniczy umożliwia im wzrost w temperaturze 37°C i rozmnażanie bezpłciowe w niszach błony śluzowej układu oddechowego gospodarza. Dymorfizm pozwala im prawdopodobnie na pokonanie niekorzystnych warunków środowiska gospodarza.