Читать книгу Choroby zakaźne i pasożytnicze - Группа авторов - Страница 32

Antybiotyki należy stosować jak najkrócej. Jeżeli w trakcie diagnostyki wykluczono zakażenie bakteryjne, antybiotyk należy odstawić natychmiast. Bardzo szkodliwy jest pogląd, że rozpoczętej antybiotykoterapii nie należy kończyć zbyt szybko, ponieważ prowadzi to do rozwoju oporności bakterii i/lub nawrotu zakażenia – jest wręcz odwrotnie, to niepotrzebna antybiotykoterapia selekcjonuje szczepy oporne i niszczy mikrobiom, zwiększając podatność na infekcje. W zakażeniach ostrych wystarcza zwykle 5–7 dni terapii (48 godzin od ustąpienia istotnych objawów klinicznych, takich jak gorączka). Dłuższy czas terapii wymagany jest w przypadku zakażeń zlokalizowanych w miejscach o ograniczonej penetracji antybiotyków (ropnie, zapalenie opon m.-r., zapalenie kości, zapalenie wsierdzia) oraz u pacjentów z niedoborami odporności. Należy pamiętać, że kluczowy element terapii zakażeń w wielu przypadkach stanowi chirurgiczne opracowanie ogniska (np. drenaż ropnia czy ropniaka, usunięcie martwiczych lub zmienionych zapalnie tkanek, usunięcie implantu). Bez interwencji chirurgicznej antybiotykoterapia jest nieskuteczna (lek nie osiąga stężeń terapeutycznych w ognisku, nie penetruje do biofilmu bakteryjnego na powierzchni ciał obcych), prowadzi jedynie do przedłużenia hospitalizacji i długotrwałej ekspozycji na antybiotyki ze wszystkimi ich negatywnymi konsekwencjami.