Читать книгу Kosmetologia t. 1 - Группа авторов - Страница 62

Warstwa zrogowaciała (skeratynizowana) jest podzielona na dwie części: głębszą (zwartą) i zewnętrzną (złuszczającą się). W obu warstwach komórki są już martwe, im bardziej zlokalizowane na zewnątrz, tym mniej zawierają wody (a przynajmniej powinny, aby zapobiec rozwojowi mikroorganizmów). Mimo śmierci komórek integralność tkanki zapewniają desmosomy.

W naskórku, w warstwie podstawnej, odbywają się ciągłe podziały komórkowe i ciągłe przechodzenie komórek z warstwy podstawnej do warstwy skeratynizowanej (zewnętrzne pokłady jej komórek odpadają po osłabieniu się połączeń desmosomowych). Dzięki temu twarda, martwa warstwa komórek zrogowaciałych jest wciąż odtwarzana i nadal może pełnić funkcję ochrony mechanicznej. Ponadto, ciągłe złuszczanie redukuje ilość mikroorganizmów namnażających się na powierzchni naskórka. Nawiązuje do tego mechanizmu jedna z metod peelingu w kosmetologii: peeling enzymatyczny, który zawiera proteazy rozkładające białka budujące połączenia desmosomowe.

Warstwa złuszczająca się zbudowana jest z płatów martwego naskórka stopniowo odrywających się od reszty tkanki. Makroskopowo sprawia to, że powierzchnia naskórka jest matowa. Użycie kremów zawierających lipidy powoduje sklejanie się tych płatów i przyklejanie ich do naskórka, a w konsekwencji – wygładzenie powierzchni.