Читать книгу МАНГУ АФСОНА - - Страница 32

Йўқ одамман. Эмасман кучук,

Мана, қара бармоқларим ўн.

Кўряпсанми, аҳволим нечук?..

Сен яратган одамман, тушун!

Вароқлар оқ, сатрлар қора,

Мен кўрганим фақат икки ранг.

Тақдиримга тополмай чора,

Сени излаб топдим-ку, аранг.

Берганинг – ишқ, топинганим шеър…

Манов осмон, манов қора ер,

Тортмайдими бағрига илдам.

Йўқ. Одамман. Эмасман кучук,

Мана, қара бармоқларим ўн…