Читать книгу МАНГУ АФСОНА - - Страница 39

Ёмғирлар ҳам тинади бир кун,

Намчил кунлар бўлади унут.

Булутларни қувиб бус-бутун,

Шамол бўлиб қайтишимни кут.

Мен қайтарман шамолдай дайди,

Тўзғитаман қўнғир сочларинг.

Нафасимдан дунё титрайди,

Нафасимга зор қулочларинг…

Мен қайтарман, сўнгсиз изимдан

Сочилади қўнғироқ гуллар.

Мен қайтарман қайтиб ўзимдан,

Очилади қадимги йўллар…

Ёмғмрлар ҳам тинади бир кун,

Намчил кунлар бўлади унут.

Булутларни қувиб бус-бутун,

Шамол бўлиб қайтишимни кут.