Читать книгу АСАРЛАР (I жилд) - - Страница 24

Биз нима йўқотдик у асфалтларда,

Бизлар нимани деб бунча қатнадик?

Синфдошлар «баҳо» деб мақтанганида,

Бизлар мотоцикл билан мақтандик.

Биз чопиб чиққанмиз эртак кўксидан,

Мактаб парталаридан,

Эгарланган тойнинг устига каби –

«ЯВА» устига!

Дарсга қўйишмасди уни биз билан,

Дераза ортида кутарди

Соатлаб,

Биз дарсдан чиққанда –

У олиб кетарди.

У олиб кетарди икки ўсмирни

Тезликдан иборат дунёлар томон.

У олиб кетарди тиниқ дўстликни

Тиниқ ва мусаффо дарёлар томон.

Биз нима йўқотдик у асфалтларда,

Биз нима сўрадик, нени кўзладик?

Ногаҳон «ЯВА»нинг кўзи олдида

Чироқдай порлади қизнинг кўзлари!

Мактаб битирувчилар ортидан қараб,

Орзу кузатади, камол кутади.

Искандар, мену сен ўтирган «ЯВА»

Қизнинг кўзларига қараб учади!

Сочилиб кетди-ку тенгдошларимиз,

Уларни келажак қучади.

Бизни қўйвормаган «ЯВА»миз

Қизнинг кўзларига қараб учади!

Нега индамайди синф раҳбаримиз –

Ўтади. Ўтади. Ўтади.

Бизнинг ўн йилимиз шаҳарга эмас,

Қизнинг кўзларига қараб учади!

Қизнинг кўзларига қараб учади,

Қанот пайдо қилган бир жуфт ёш юрак.

У қизнинг олдида кимдир тушади,

Кимдир «ЯВА» билан қайтмоғи керак.

Аммо… «ЯВА» билан сен қолдинг.

Искандар, ўшандан бошлаб мен кетдим,

Бўйсунмасдан кетдим шиддатларга мен.

Узоқлашиб кетдим, тезлашиб кетдим,

Чексиз, олис-олис муддатларга мен!

Искандар!

Ўшандан бошлаб яшайди

Руҳимда шиддатнинг синмас зарблари.

Бўғзимдан босади баъзан «ЯВА»нинг

Тезликлар яратган ғилдираклари!

Сен ҳам қолдирдинг-ку, қиз ҳам қолдирди,

Ўзиб кетибмиз-ку бугун ҳаммамиз!

Бизни «ЯВА»миздан жудо қилдирди

Йиллар «ЯВА»си!

Бу хат мотоцикл номига:

«Сурхондарё вилояти,

Сариосиё туман,

«ЯВА»га».

Мен салом йўллайман мотоциклга,

Соғлиқларинг яхшими, дейман.

Камчиликлар йўқми?

Сени соғиндим!

Сўнгра:

«Кўришгунча омон бўл. Хайр…».

Табриклай олмайман уни ҳеч қачон,

Юборолмайман табрикномалар –

Қизил ҳарфлар билан календарда

Ёзилмаган «Мотоцикллар куни».

Унга телеграмма юборолмайман,

Шошилинч.

Келгин, деб ёзсам, келмайди.

Самолётга чиқаришмас, ҳаттоки

Умумий вагондан беришмайди жой.

Асли тушларимга отлар кириши,

Тулпорлар кириши шарт эди!

Мени хотирасиз уйқумдан

Уйғотиб юборар туш – мотоцикл:

Қўлларим бир-бирин рул каби

Маҳкам ушлаб олган –

дириллайдилар.

Мен ҳаёт тилайман отларга,

Тулпорларга тилайман ҳаёт,

Мен аёл тилайман тушларга, аёл!

Онаси ёнида бўлмаган

Кимсалар тун бўйи тўйиб чиқишсин

Ул титроқ кафтларнинг иссиқ меҳрига.

Асли тушларимга опам кириши,

Йиғлаши шарт эди бўйнимни қучиб:

«Укажон, бошимни кўтариб

Юролмаяпман – фарзандсизликдан…»

Мен фарзанд тилайман сенга, опажон!

Мабодо туғилса… туғилса агар

Исмини Ҳаёт қўй, Ҳаёт, деб ата!

Фақат мени кечир,

кўрмаганим учун сени тушимда.

Бу мактубим эса «ЯВА» номига,

Улғайгандан кейин ёзяпман уни.

Гўёки йўқолиб кетгай укамнинг

Номига ёзилган мактубдай бу хат.

Балки почтальон ҳам ҳайратланади

Қўлига етаркан конверт,

сўрайди:

– «ЯВА»га? «ЯВА» – бу кимнинг ўғли?..