Читать книгу АСАРЛАР (I жилд) - - Страница 29

Сен бу туяларнинг олдида

Нима айтоласан, Небиттоғ?

Нималарни бўзлай оласан?

Нефт билан бўялган сенинг кўзларинг,

Уларнинг кўзида йўллар соғинчи.

Билим ташиб ўтдилар улар,

Сен билан мен кўролмайдиган,

Сен билан мен ўқий олмаган

Китобларни элтганлар улар.

У карвонлар қани, Небиттоғ!

Тарих ўз кўзларин ишқалар ҳануз,

Замонлар қум сочган уларга.

Балки туяларга ортилган бойлик

Бойлик эмас асли, аждодларнинг у

Хуржун-хуржун хатоларидир балки?

Балки мен ўз ҳаётим билан

Бобом гуноҳини юва оларман.

Айблар кўмган бўлса номини

Юрак билан артиб софларман.

Халқлар армонининг садоси янглиғ

Қўнғироқлар садоси келар.

Нима айтоласан, Небиттоғ,

Сен бу туяларнинг кўзига қараб?

Музейда – ойналар остида

Жим-жит ухлар мангу курашлар.

Безовта кунлари инқилобларнинг

Ойналар остида ухлар осуда.

Уфқнинг лабига нон мисол

Яқинлашиб боради қуёш,

Шаҳар хомуш тортар шом оғушида.

Ва атроф саҳродан яйдоқ-яланғоч,

Хуржунсиз, оҳиста кела бошлайди,

Оҳиста-оҳиста гуноҳкорлардай

Қадимий туялар кирар шаҳарга.