Читать книгу Տաղեր - იაკობ ცურტაველი - Страница 13

Երգ նոր աւետեաց բարբառ այսաւր մեզ հընչեաց,

Րաբունն երկնային դասուց զաւրաւք յայրն իջեալ:

Գոչէր Գաբրիէլ հովուացն այսաւր._ Ցընծացէ'ք,

Նոր ծընաւ փըրկիչ աւծեալ ի քաղաք Դաւթի:

Երկինք երկնայնովք տաւնեն ըզծընունդ փըրկչին,

Րոպէից քառից կուսից լոյս ծաւալեցաւ:

Սոսկացեալ խըմբից մոգուցն ընդ փայլումն աստեղն

Ի յերկըրպագել ծնելոյն եկեալ ընծայիւք:

Սարսեալ Հերովդէս դողայր ընդ լուր արքային,

Ի խընդիր մահու շարժեալ կենաց տըւողին:

Արեամբ անմեղաց մանկանց լընոյր զԲեթղահէմ,

Յառաջեալ տըղայք վըկայք տըղայացելոյն:

Սոցին համաձայն լերուք, մանկունք Սիոնի,

Էին ծնիցելոյ Բանին տուք միշտ աւրհնութիւն: