Читать книгу Տաղեր - იაკობ ცურტაველი - Страница 2

Իմանալի սերովբէ,

Բանին աթոռ քերովբէ.

Խորան լուսոյ արքային,

Հարսըն մաքուր փեսային:

Նոր բուրաստան ծաղկերանգ,

Ողկուզաբեր բարունակ,

Դրախտ Տեառն դարձեալ քեւ տըւաւ

Մաւրն Եւայի, որ մեղաւ:

Րոտեալ զերկունս տըրտմական,

Փոխադրեցեր րախճական

Ուրախութիւն երկրայնոցս,

Հարսն ի յերկրէ երկնայնոց:

Մայր կենդանեացըն հոգւոց,

Զոր նախահայրըն ծանոյց.

Երկոտասան վըտակաւ

Վէմն առ ի քէն շնորհեցաւ:

Ծըրար քառիցըն խընկոց.

Հոգւոյն յոգիդ խառնելոց,

Իմաստութիւն, զաւրութիւն,

Արդարամէտ մաքրութիւն:

Նարդոս, զըմուռ ծովային,

Եւ կինամոն կընդըրկին,

Թագապաճոյճ զարմազան

Զըմրուխտ եւ կայծ կարկեհան:

Ով~ դու քաղաք կենդանի,

Տաճար շինեալ Քրիստոսի.

Րաբուն Բանին Յիսուսի,

Ծընող մարմնով ի յերկրի:

Որով հայցեմք մայր լուսոյ,

Զերգող երգոյս եւ զխընդրող,

Սըրբել ըզմեզ ի մեղաց

Լեր բարեխաւս անմոռաց.

Ի զըւարթնոց կայանին

Երգել ըզփառս ընդ նոսին,

Երրորդութեան անեղին

Յաւէտ ի նոյն միշտ Էին: