Читать книгу Տաղեր - იაკობ ცურტაველი - Страница 9

Նոր եդեմ բանաւոր տընկոյն,

Նոր Ադամն ի քէն հընոյն նորոգող.

Երկակի դիմառից առիթ

Անքակ միութեան Էին ընդեղումն:

Րենական արփիւ առլըցեալ,

Զմինըն մարմնապէս ծընար վերըստին.

Սիրամարգ ոսկետիպ նըկար,

Տատրակ ողջախոհ, մաքուր աղաւնի:

Երեւեալ ծաղիկ գարնայնոյ,

Վարդ, մանիշակ, քըրքում, շուշան վայելուչ.

Սարդիոն, յակինթ, դահանակ,

Յասպիս, կարկեհան, զըմրուխտ, շափիւղայ:

Ի տիպ վակասին յեռեալ

Կայծ եւ տըպազիոն նորն Ահարոնի.

Երկնագոյն աւդամանուած շար,

Բեհեզ եւ ծիրանի` նիւթ նոր խորանիդ:

Րակերտեա համասեռիցս ելք,

Ընդ քեզ վերաբերիլ յառ ի քէն ծագումն.

Գոչելով զեռահիւսակ նուագս,

Երիցն ի միումն յաւէտ միշտ ըզփառս: