Читать книгу Տաղեր - იაკობ ცურტაველი - Страница 14

Աստուծոյ ողորմութեանցըն ազդեցումն

Յառաքումըն միածնին Հաւր ի յերկիր,

Համբաւ ահեղ երեւեցաւ յաշխարհի

Առ ի քէն, Երուսաղէմ, քաղաք Դաւթի:

Թագաւորք եկին առ քեզ ահաւորք,

Եւ զաւրաւք պատեն ըզդրունըս քո, Սիոն.

Աստղ ունին փայլատակող` առաջնորդ,

Յարեւելից գան ի հարաւ փութապէս:

Արքայի ծընիցելոյ են ի խընդիր

Եւ սիրով նըշան հայցեն բերել ի մէջ.

Ո'չ կարես թաքուցանել, ո~վ սուրբ քաղաք,

Զի յերկնից է տեսութիւնըն, զոր ուսան:

Փութա', հա'րց ըզմարգարէն, որ եւ ասէ`

Ուր ծընանի արքայն հրէից կուսածին.

Ի բարբառոյ խուժադուժիցն աւետեաց

Խռովեցաւ Երուսաղէմ եւ Հերովդէս:

Յիրաւի դու խըռովիս, ո~վ Հերովդէս,

Զի երկնաւոր արքայն իջեալ բառնայ զթագդ.

Որոյ իւր են յաւիտեանքն ըստ Յակոբայ,

Նա կանգնէ զաթոռ Դաւթի յաւիտեան: