Читать книгу Տաղեր - იაკობ ცურტაველი - Страница 17

Բարբառ աւետեաց ձայնիւ

Գաբրիէլ գոչէր սըրբուհւոյն.

_ Առ քեզ առաքիմ, մաքուր,

Պատրաստել տեղի տէրունւոյն:

Նըւագ ցընծութեան երգեմք.

_ Ուրախ լե'ր, բերկրեալ, Տէր ընդ քեզ:

Նորոգի երկիրս այսաւր

Յառաջին մեղաց հնութենէն,

Երկինք երկնայնովք հանդերձ

Ընդ մարդկան տան փա~ռք ի բարձունս,

Րամեալ միանան սիրով,

Հաշտութեամբ Հաւր ընդ արարածս:

Սարտեաւ յողջունէն սուրբ Կոյսն,

Հաստատէր բանիւ հրեշտակին.

Ի տուն Զաքարիայ երթայր

Ի յողջոյն Եղիսաբեթին,

Սիրով զլուր բանին լըւեալ,

Եւ խայտայր ձայնն յորովայնին,

Ի բերան ծերոյն ամլոյ

Աւրհնութիւն տայր պըտղոյ Կուսին:

Երգեմք ընդ մեծին ի ծնունդս.

_ Փըրկողիդ փա~ռք եւ զաւրութիւն: