Читать книгу Տաղեր - იაკობ ცურტაველი - Страница 20

Տիրուհի սուրբ Կոյս, մայր մարմնացելոյ Բանին,

Մաքուր կուսութեամբ ծընար տըղայ ըզՏէրն,

Տաճար հոգեւոր թագաւորին երկնից,

Առաքեցելոյն ի հայրական ծոցոյ:

Րաբունին էից իմաստութիւնըն Հաւր,

Առ քեզ խոնարհեալ շուշանափայլ հովիտ.

Րախական բայիւք երգաբանեալ գոչեմք.

_ Հարսն երկնից դըշխոյ, ուրախացի'ր բերկրեալ:

Ցընծութիւն կուսից աւետաբեր կանանց,

Բաց լուծանելով զանիծաբեր երկունս.

Ցաւղ ի Հերմոնէ վայր ի Սիոն հեղեալ,

Գեղմն իմանալի ի քեզ իջեալ Հոգւոյն:

Հինաւուրցն Աստուած մանուկ ի քէն յայտնեալ,

Մորենի վառեալ զքեզ Մովսեսի տեսեալ,

Հիւսակ հոգեւոր եաւթնարփեան շնորհաց

Ջահ վառեալ լուսով Զաքարիաս ետես:

Փունջ վարդից յեռեալ անուշահոտ հոգւով,

Խընկաբեր հովիտ, զըմուռ եւ տաշխ հալուէ,

Փառաց թագաւորն քեւ ի տաճարն եկեալ,

Սիմէոն ցընծայր քառասնաւրեայ մանկամբն:

Քառակերպ աթոռ սուրբ ծերունին գըտաւ`

Ի գիրկս իւր բարձեալ զ՚ի քերովբէս նըստեալն:

Քրիստոսի փըրկչին ընդ ծերունւոյն գոչեմք.

_ Արձակեա' եւ զմեզ ի կապանաց մեղաց: