Читать книгу Տաղեր - იაკობ ცურტაველი - Страница 16
[ԺԶ]
ՏԱՂ [ԾՆՆԴԵԱՆ], Ի ՆԵՐՍԻՍԷ
ОглавлениеԱյսաւր աւետեաց ձայն եհաս ի յունկն Եւայի,
Եւա` առաջին կոյս, ցնծայր դըստերբ Կուսիւն,
Կուսին խընդութեան լուր զըւարթունն իջեալ գոչէր,
Գոչէր Գաբրիէլ. «Որախ, ը~, լեր, բերկրեալե:
Բերկրեալ ցընծայր Կոյսն աւետեաւք հրեշտակապետին,
Հրեշտակըն զարհուրէր` տեսեալ ի նմա զառաքողն,
Զառաքողն առաքեալն ծանեաւ յառաջ եկեալ,
Եկեալ հուրն, որ ի մորենին վառեալ ոչ այրէր:
Ոչ այրեալ, այլ սըրբեալ ինքեան տաճարացոյց,
Տաճար հոգեւոր ի Հոգւոյն, ը~, նախ մաքրեալ,
Մաքուր խառնարան գինւոյն իմաստութեանըն Հաւր,
Հաւր մըշակեալ որթն անդ տընկեալ արմատացաւ:
Յարմատոյն Յեսսեայ գաւազան, ը~, ծաղկեցաւ,
Ծաղիկ կուսածին, ձըմերան հալածող գարուն,
Գարուն հոգեւոր աշխարհի յայտնեալ ճըշմարիտ,
Ճըշմարտութիւն յերկրէ ի Կուսէն բուսաւ պըտուղ:
Պըտղոյն առաջնոյ մահ լուծաւ կենացըն պըտղով,
Պըտուղ անմահին ծառոյ տուաւ մեռեալն Ադամայ,
Ադամ վերըստին եմուտ ի դրախտն Եւայիւ,
Եւա պարէ այսաւր ծնանելով զԱստուածորդին:
Որդին, ծածկեալն առ Հաւր, այսաւր յայտնի մարմնով,
Մարմնով անմարմին Բանն մարդկան փըրկող եկեալ,
Եկեալ մըկըրտել Յորդանան ի Յովհաննէ,
Յովհաննէս հրաժարէր. «Ինձ պարտ է ի քէն մկրտիլ, Տէ'րե:
Տէր լուսոյն լոյս զգեցեալ, որ ըզգեցոյց մեզ ըզլոյս,
Լուսափայլ Հոգին գայր աղաւնակերպ յերկնից,
Երկնիցըն փակեալ դրունք եղեն բացեալ այսաւր,
Այսաւր զմարմնացեալ Բանն Հայր` Որդի դաւանէր:
Դաւանեմք ընդ նըմին էակից Հաւր զՈրդի,
ԶՈրդի եւ զՀոգի ընդ Հաւր անճառ, ը~, միութեամբ.
Միոյ տէրութեանն յաւէտ նըւագեմք ըզփառս,
Փա~ռք երից միոյ միշտ, այժմ եւ յաւիտեանս, ամէն: