Читать книгу Sprawa Chrystusa - Lee Strobel - Страница 13

Czy można wierzyć biografiom Jezusa?

Gdy poznałem nieśmiałego, małomównego Leo Cartera, był on zwykłym, siedemnastoletnim chłopakiem zamieszkującym najpodlejszą dzielnicę Chicago. Dzięki jego zeznaniom udało się wsadzić za kratki trzech morderców. Co ciekawe, w jego czaszce nadal tkwiła kula wystrzelona z 30-kalibrowego pistoletu – makabryczna pamiątka historii, która rozpoczęła się, gdy Leo zobaczył, jak niejaki Elijah Baptist strzela do sprzedawcy z osiedlowego sklepu.

Leo i jego kolega Leslie Scott grali właśnie w koszykówkę, gdy ujrzeli, jak Elijah – wówczas szesnastoletni przestępca, który do tamtej pory zdążył być zatrzymany przez policję aż trzydzieści razy – oddaje śmiertelny strzał do Sama Blue pod jego własnym sklepem spożywczym.

Leo znał tego sprzedawcę od małego.

– Gdy brakowało nam na jedzenie, pan Blue zawsze nam coś dawał – powiedział mi kiedyś cichym głosem. – Dlatego, gdy tylko poszedłem do szpitala i dowiedziałem się, że nie żyje, poczułem, że muszę opowiedzieć o tym, co widziałem.

Zeznanie naocznego świadka to mocny dowód. Jednym z najbardziej emocjonujących momentów procesu jest sytuacja, gdy świadek szczegółowo opisuje zbrodnię, którą widział, po czym z wielką pewnością siebie wskazuje na oskarżonego jako na przestępcę. Elijah Baptist wiedział, że jedynym sposobem uniknięcia więzienia będzie niedopuszczenie do tego, by chłopcy złożyli w sądzie zeznania.

Wraz z dwoma kumplami Elijah zaczął polowanie. Wkrótce wyśledzili Leo i Leslie, którzy szli akurat drogą z bratem Leo – Henrym. Grożąc chłopcom pistoletem, młodociani przestępcy zapędzili ich do pobliskiego doku przeładunkowego.

– Lubię cię – zwrócił się do Leo kuzyn Elijaha – ale muszę to zrobić.

Mówiąc to, bandyta przyłożył lufę pistoletu do nosa chłopca i nacisnął spust.

Z głośnym hukiem kula przeszła przez nos ofiary, oślepiła prawe oko Leo i utkwiła w jego głowie. Gdy chłopak osunął się na ziemię, padł kolejny strzał – tym razem pocisk zatrzymał się w odległości kilku centymetrów od jego kręgosłupa.

Leżąc na ziemi i udając nieżywego, Leo zobaczył jeszcze, jak bandyci bezlitośnie zabijają jego łkającego brata i przyjaciela. Gdy gang Elijaha oddalił się, doczołgał się do miejsca, w którym otrzymał pomoc.

Jakimś cudem Leo Carter przeżył ten koszmar. Lekarze uznali, że ruszanie kuli byłoby zbyt ryzykowne, toteż pozostała ona w jego czaszce. Choć od czasu do czasu tak mocno bolała go głowa, że żadne leki nie były w stanie mu pomóc, Leo zdołał złożyć zeznania jako jedyny naoczny świadek w sprawie, w której Elijah Baptist został oskarżony o zabójstwo sprzedawcy Sama Blue. Przysięgli uwierzyli jego świadectwu, na skutek czego Elijah otrzymał karę osiemdziesięciu lat więzienia.

Leo był też jedynym świadkiem zeznającym w procesie przeciwko Elijahowi i jego dwóm towarzyszom oskarżonym o zastrzelenie jego brata i przyjaciela. Także tym razem jego świadectwo wystarczyło, by zamknąć trzech bandytów w więzieniu do końca ich życia.

Leo Carter to jeden z moich idoli. Zrobił wszystko, aby sprawiedliwości stało się zadość, płacąc za to ogromną cenę. Choć od czasu, gdy go poznałem, minęły już trzy lata, do dziś, gdy myślę o mocy, jaką posiadają słowa naocznego świadka, mam przed oczami jego twarz².