Читать книгу Prześcignąć swój czas - Maciej Petruczenko - Страница 27

Zapo­trze­bo­wa­nie na pro­jek­to­wa­nie w zakre­sie aku­styki sys­te­ma­tycz­nie wzra­stało, zespół roz­wi­jał się, współ­praca z archi­tek­tami stale się polep­szała. W wyniku tego obiekty wido­wi­skowe, wybu­do­wane w tym okre­sie, odzna­czały się bar­dzo dobrymi wła­ści­wo­ściami aku­stycz­nymi. Zwięk­szał się rów­nież zakres prac zwią­za­nych z nagła­śnia­niem więk­szych obiek­tów, szcze­gól­nie spor­towo wido­wi­sko­wych. Zasięg prac w zakre­sie aku­styki wnętrz oraz ochrony od hała­sów zaczął obej­mo­wać całą Pol­skę. Coraz czę­ściej inne biura pro­jek­towe w mia­stach woje­wódz­kich oraz pra­cow­nie kon­ser­wa­cji zabyt­ków itp. – podzle­cały opra­co­wa­nia pro­jek­tów w wymie­nio­nym zakre­sie, zespół się roz­wi­jał, w skład zespołu weszli rów­nież archi­tekci i tech­nicy budow­lani. Pracą w zakre­sie ochrony od hała­sów objęte były rów­nież inne obiekty, takie jak szpi­tale, biblio­teki, hotele, np. szpi­tal dzie­cięcy w Kra­ko­wie (dar ame­ry­kań­skiej Polo­nii), hotel „Cra­co­via”, pro­jekty typo­wych budyn­ków miesz­kal­nych, typowe domy kul­tury roz­siane póź­niej po całej Pol­sce.

Do zna­nych obiek­tów o wyso­kich walo­rach aku­stycz­nych nale­żały: Teatr Opera w Łodzi, teatr (opera) na Targu Węglo­wym w Gdań­sku, Ope­retka War­szaw­ska, Teatr Pol­ski w War­sza­wie, sale kon­cer­towe, m.in. w szko­łach muzycz­nych itp. Szcze­gól­nie nowa­tor­skie roz­wią­za­nia pod wzglę­dem aku­stycz­nym zasto­so­wano w Teatrze Ope­ro­wym w Łodzi, gdzie z uwagi na dużą sze­ro­kość sali w prze­strzeni sceny mogło wystę­po­wać zja­wi­sko ogra­ni­cze­nia dobrej sły­szal­no­ści wyż­szych tonów zawar­tych w gło­sie soli­stek. Roz­wią­za­nie pole­gało na zasto­so­wa­niu spe­cjal­nie ufor­mo­wa­nych reflek­to­rów umiesz­czo­nych na sufi­cie, co rów­nież wpły­nęło na ukształ­to­wa­nie sali.

Inne nowa­tor­skie roz­wią­za­nie zasto­so­wano w sali kon­cer­to­wej w szkole muzycz­nej, gdzie uzy­skano prze­strzen­ność dźwię­ków docie­ra­ją­cych do słu­cha­cza przy odbi­ciach od spe­cjal­nie ufor­mo­wa­nych „kli­nów” umiesz­czo­nych na ścia­nach sali. W teatrze na wol­nym powie­trzu zasto­so­wano spe­cjalny kształt muszli kon­cer­to­wej w celu polep­sze­nia sły­szal­no­ści na widowni.

Wysoko pod wzglę­dem aku­stycz­nym oce­niane były obiekty kilku wytwórni fil­mo­wych z budyn­kami dźwięku, salami do nagrań muzycz­nych, salami prze­glą­do­wymi, m.in. z regu­lo­wa­nym cza­sem pogłosu wyko­nane wg pro­jek­tów Jakuba Kir­szen­ste­ina. Odzna­czały się one rów­nież bar­dzo dobrymi wła­ści­wo­ściami pod wzglę­dem ochrony od hała­sów, m.in. w halach zdję­cio­wych. Do tych obiek­tów nale­żały Wytwór­nia Fil­mów Fabu­lar­nych w Łodzi, Wytwór­nia Fil­mów Oświa­to­wych w Łodzi i Wytwór­nia Fil­mów Fabu­lar­nych we Wro­cła­wiu. Według Resortu Kul­tury oraz użyt­kow­ni­ków uwa­żane one były jako jedne z lep­szych w porów­na­niu ze zna­nymi wytwór­niami zagra­nicz­nymi.

Jed­nym z więk­szych obiek­tów zre­ali­zo­wa­nych w zakre­sie aku­styki była wie­lo­funk­cyjna Hala Spor­towo-Wido­wi­skowa w Kato­wi­cach (Spodek), w któ­rej wów­czas prze­wi­dy­wano moż­li­wość orga­ni­zo­wa­nia spek­ta­kli teatral­nych, muzycz­nych, ope­ro­wych i kino­wych. Czę­sto przy oce­nie dużych obiek­tów inwe­sty­cyj­nych w Mini­ster­stwie Kul­tury i Sztuki Jakub Kir­szen­stein bywał powo­ły­wany jako eks­pert w zakre­sie aku­styki. Wszyst­kie zre­ali­zo­wane obiekty były wysoko oce­niane pod wzglę­dem jako­ści aku­stycz­nej zarówno przez użyt­kow­ni­ków, jak i fachowe komi­sje oraz inwe­sto­rów. Według pro­jek­tów aku­stycz­nych, opra­co­wa­nych przez Jakuba Kir­szen­steina zre­ali­zo­wano w wielu mia­stach woje­wódz­kich dużą ilość, m.in.. Teatr Naro­dowy w Łodzi (opera), dra­ma­tyczny w Nowych Tychach, na Zamku w Lubli­nie, dra­ma­tyczny w Lubli­nie, teatry dra­ma­tyczne w typo­wych domach kul­tury, sale kon­cer­towe w Lubli­nie, w Opolu, w domu kul­tury w Zamo­ściu. Wg pro­jek­tów J.K. zre­ali­zo­wano roz­wią­za­nia aku­styczne w szkole muzycz­nej w Opolu, w liceum tech­niki teatral­nej w War­sza­wie, w Aka­de­mii Medycz­nej w Łodzi, w szpi­talu w Bia­łym­stoku, szpi­talu Aka­de­mii Medycz­nej w Lubli­nie, w audy­to­riach na Poli­tech­nice w Czę­stochowie, w teatrze Lalek Guli­wer, teatrze w Hali Ludo­wej w Zabrzu, Teatrze Kame­ral­nym w Nowej Hucie itp. Pra­cami objęte były rów­nież kino­te­atry zarówno w War­sza­wie, jak i pra­wie we wszyst­kich mia­stach woje­wódz­kich. W wielu obiek­tach zasto­so­wano nowa­tor­skie roz­wią­za­nia.