Читать книгу Сляза ляза - Павел Гаспадыніч - Страница 37

Ты сыдзеш, мабыць, як прыйшла:

Туман, балоты, восень…

Прысніцца раз, другі вясна

Як між чарноцця просінь…

Ты знікнеш хутка між агнёў:

Блуканне, вецер, попел…

Свет перакуліцца і зноў

Звычайнай стане восень.

Ты развітаешся і… ўсё—

Цяпло, валошкі, сонца—

Як быццам больш і нічыё :

Вакол пануе восень…