Читать книгу Versamelde werk: Sheila Cussons - Sheila Cussons - Страница 38

Die lug is groot, ’n swart en koperblink komplot,

’n hemelbed wat bol, met piets van linne dieper in –

dán plotseling bongel binne neer borsstuk en ronde helm:

één oomblik fel omstraal staan naak die kryger-god

dan dommel donker weg, dan wít, voor donker weer,

’n vleg van arms, dye . . .

Wat ánders kan die kreupel smid, as moker, hou op hou:

wié keer die brandwit strengelspel van skoonheid en geweld,

wie keer dat blindheid oë pluk uit dié wat durf aanskou?

Maar die verrukte spits populiere asbleek in ’n ry,

die buk en steier, buk, soos skepe in ’n skuim –

en halfpad tussen heerlikheid en huiwering gehang,

hurk ek in die gloeilampgeel van my balkon-vertrek,

’n insek in ’n valryp vrug se suikersweet gevang.