Читать книгу Versamelde werk: Sheila Cussons - Sheila Cussons - Страница 8

Binne elke oog is daar ’n kleurkol wat kan sien. Dis nie die wit nie maar die kol wat kyk. As dit wat gesien word, mooi en opwindend is, word die kolle helder asof ’n lig daarin skyn. Partykeer is die kolle dof en donker. Dis hierdie dinge wat ons menslik maak.

Die moeder het eendag vir haar ’n prenteboek gegee. Dit was vol tekeninge van dames, maar iets met hulle oë was verkeerd. Jy kon nie sien of die oë oop of toe is nie, want in die middel van die wit was daar geen kyk-kolle nie. Saans wou die kind nooit na die tekeninge kyk nie en saans wou sy nie haar sandale met daardie gaatjies in die leer, naby haar bed hê nie. Die gaatjies het die voorkoms van oë gehad: oë sonder kykers, soos dié van daardie vrouens, soos dié van die ouers wanneer hulle slaap, soos die eerste wit skyf van die maan.